Aby dobrze zrozumieć prawidła rządzące treningiem łydki, należy dokładnie poznać budowę mięśni, na których rozbudowie nam zależy. W trakcie treningu stymulacji podlegają dwie grupy: mięśnie płaszczkowaty oraz brzuchaty, które razem nazywane są potocznie mięśniem trójgłowym łydki. Mało kto zdaje sobie sprawę, że rozmawiamy o najsilniejszej grupie włókien w ludzkim organizmie, której pracę przenosi najgrubsze i najwytrzymalsze ścięgno Achillesa. Nie ma mięśnia, który potrafi przenosić większe ciężary. Funkcją obu mięśni jest zginanie podeszwowe, nazywane także prostowaniem, oraz rotacja zewnętrzna stopy w stawie skokowym. Mięsień brzuchaty łydki uczestniczy dodatkowo w zginaniu stawu kolanowego, ponieważ jest grupą dwustawową. Zaczyna się na powierzchni podkolanowej kości udowej i na torebce stawowej. Składa się z głowy bocznej (od zewnątrz) i przyśrodkowej (od wewnątrz). Łatwo można je odróżnić, kiedy stoimy na palcach. Brzuchaty jest głównym mięśniem powierzchniowym łydki.